sexta-feira, 23 de abril de 2010

Talvez


os grilos fan niño na cavidade
estomacal
cada vez que te aproximas
e emerxen taquicardias nos contornos
A pel reflicte propostas subxacentes
Intencionadamente convértome no espazo
na porción de terra que agarda a fusión
co sol
e xazo feliz no instante en que os abrazos
deixan entrever unha conexión perfecta
as pálpebras ábrense ao mundo que
me amosas
nas túas meniñas, na túa boca
Quizais teña que falar de ti coma un
hipervínculo



Licença Creative Commons

Sem comentários: